Etappes 15 en 16: Nouakchott (MR) - Dakar (SN)
- Dagafstand etappe 15, 21 november: 308 kilometer
Nouakchott (MR) - Saint-Louis (SN)
Afgelegde route op Google Maps - Dagafstand etappe 16, 22 november: 188 kilometer
Saint-Louis - Dakar
Afgelegde route op Google Maps
In etappe 15 rijden we van het Al Salam Resort, even boven Nouakchott, naar Saint-Louis in Senegal. De organisatie heeft besloten om niet via de grensovergang bij Rosso te gaan, maar via een kleine grensovergang in Diama, vlakbij de kust. Naar verluid duurt de stop in Rosso heel lang, zijn de kosten torenhoog, de bejegening onplezierig en rekent ook de veerboot stevige tarieven voor de oversteek. Nadeel is wel dat onze route door een moerasgebied leidt met een tientallen kilometers lange dijk met daarop een weg waarin de kuilen talrijk en heel diep zijn. Het blijkt een uitdaging te zijn die vergelijkbaar is met de extreme routes die na Merzouga (Marokko) op het menu stonden, maar dan zonder de stenen. Als je eenmaal in je ritme komt en er in slaagt om geconcentreerd te blijven, dan is het eigenlijk best een leuke uitdaging.
De grenspost is niet erg groot en dat is eigenlijk wel zo prettig. De passage duurt in elk geval veel minder lang dan van Marokko naar Mauritanië. Binnen een paar uur kunnen we weer verder, richting de Zebrabar ten zuiden van Saint-Louis en onze eindbestemming voor de dag.
Aangekomen bij de Zebrabar krijgen we direct een kamer, maar moeten die later weer teruggeven omdat die was gereserveerd op naam van een andere De Rooij, Jan(!) van team Benz-o-terug, die de eigenaar van de Zebrabar per ongeluk aan ons heeft toegewezen. Gelukkig blijkt er later een no-show te zijn en zitten even later in een huisje aan het strand. Op het ritme van de brekende golven blijkt het goed slapen te zijn.
Ons huisje op het terrein van de Zebrabar
De laatste etappe: naar Dakar!
Helaas gaan we in de laatste etappe niet over het strand naar Dakar, maar over de weg. De Volvo XC70 van team 1103 Turbine Roughnecks, met aan boord Gert en Doriene, heeft dermate grote koelingsproblemen dat over het strand rijden te zwaar zal zijn voor de auto. Daarom gaan we met drie teams over de weg naar Dakar.
De auto van team 1103 Turbine Roughnecks. Zonder grill en motorkap, om maximale koeling te bereiken
In het begin zijn de weg en het voorbij trekkende landschap prachtig, maar later wordt het asfalt van beduidend mindere kwaliteit. In de steden waar we doorheen moeten wordt het spannend, want oververhitting ligt constant op de loer. Onderweg moeten we een paar keer een tijdje stoppen om de Volvo te laten afkoelen. Door een ongeluk is de radiator kapot gegaan. Er is een nieuwe gemonteerd, maar er bleek toen geen ruimte meer te zijn voor de radiatorfans. De auto moet het dus volledig hebben van rijwindkoeling. En dat krijg-ie niet als de auto in de stad in de file staat. Gelukkig loopt het goed af en halen we Dakar. Maar het was wel spannend, in het bijzonder voor Gert en Doriene.
De finish!
Ook Geert en Fred van Team 1101 Rotorheads, met wie we veel samen hebben gereden, hebben de finish gehaald in hun gele Subaru Legacy
Op vrijdag heeft iedereen een dagje vrij, hangen we rond het zwembad van ons hotel en brengen we een bezoekje aan het befaamde Lac Rose. Met meer was een magische plek met een schitterende roze kleur, maar eind 2022 kleurde het water na een overstroming bruin en groen en spoelden de vissen dood aan op de oevers. De toekomst van duizenden Senegalezen die rondom het meer werken in het toerisme en in de zoutwinning is onzeker.
Lac Rose in betere tijden